De jaren tien stoppen op het hoogtepunt, zo ook de oudejaarslijst.
Begonnen in 2011 voor een kleine cirkel van familie, vrienden en kennissen, bleek de volstrekt private lijst populair onder een bredere groep lezers. Dat was vleiend voor de lijst en legde de lat hoog. Welke belevenissen zijn nog interessant voor de goegemeente?
Vrijwel allemaal, zo bleek elk jaar weer. Het zal deels in de herkenning zitten (zo volstrekt privaat zijn mijn avonturen nu ook weer niet, laten we wel wezen) en deels in de impliciete uitnodiging om zelf ook eens terug te blikken: wat was jóúw kutste moment van het jaar? Onder het genot van een oliebol, kniepertie, glühwein of gewoon champagne. In december tenminste, de oudejaarslijst bleek bijvoorbeeld in maart ook nog lezers te trekken.
De oudejaarslijst is nu zelf een kniepertie geworden. Hij heeft negen jaren uitgespeld: voorbij, gestold, afgerold, ze liggen er open en bloot bij voor wie ze wil oprapen ter herinnering.
We bereiken het einde van een decennium. Wat had 2019 te bieden? Dit bleek het jaar van de sluier: ik ontmoette een ezelin in een bruidspakje en keek door een vitrage voor een Pools paleisraam.
Mijn lezers dank ik voor hun lach en hun trouw. Ik wens jullie allen een sluier om jullie eigen belevenissen doorheen te bekijken.
Bijt in een kniepertie en lees ’m: de laatste oudejaarslijst >>
